Ook in hoger beroep achttien jaar voor huurmoord in Son

Vandaag is een 52-jarige man in hoger beroep veroordeeld tot achttien jaar gevangenisstraf voor de moord op een man in het Brabantse Son. De verdachte bracht in oktober 2002 bij visvijver Ekkersweijer een man uit Breda met drie pistoolschoten van dichtbij om het leven. Hij liep in de vroege morgen van 8 oktober 2002 naar de bestelbus waarin het slachtoffer zat en begon vrijwel meteen nadat het portier was geopend te schieten. Het slachtoffer werd onder meer door zijn hoofd geschoten.

DNA-match

De verdachte kwam na de moord niet meteen als mogelijke dader in beeld. Toen in 2008 zijn DNA-profiel in een databank werd opgenomen, bleek er een match  tussen zijn DNA en het DNA op een sigarettenpeuk die was gevonden op enkele tientallen meters van de bestelbus van het slachtoffer. De verdachte heeft verklaard dat de peuk daar terecht moet zijn gekomen omdat hij er wel eens ging joggen. Het hof vindt die verklaring echter niet geloofwaardig. Op grond van de DNA-match en getuigenverklaringen vindt het hof bewezen dat de verdachte degene is die de fatale schoten heeft gelost.

Bedreigde getuige

Het gerechtshof heeft onder meer een verklaring van een anonieme getuige als bewijs gebruikt. Deze getuige is anoniem gebleven omdat aan de getuige de status van bedreigde getuige is toegekend. Het hof vindt de verklaring van de anonieme getuige betrouwbaar omdat die op belangrijke punten overeenkomt met de resultaten van het politieonderzoek en met wat een andere getuige heeft verklaard.

Koelbloedige liquidatie

Bij het bepalen van de straf heeft het hof ermee rekening gehouden dat de moordaanslag het karakter heeft van een koelbloedige liquidatie: er is sprake van een zogenaamde huurmoord. De verdachte heeft gehandeld in opdracht van een ander en tegen betaling. Het hof rekent het de verdachte aan dat hij het leven van een ander bewust heeft opgeofferd uit zelfverrijking. De opgelegde straf van achttien jaar komt overeen met de eis van het openbaar ministerie en de straf die de rechtbank eerder oplegde.

(bron: rechtspraak)